เป็นธรรมะ กับเรื่องใกล้ตัว

คำถาม 
ปกติ แล้วเวลาที่ทำบุญเราก็จะบอกอุทิศส่วนกุศลให้กับญาติที่ล่วงลับไปแล้ว อีกทั้งเจ้ากรรมนายเวร เพื่อที่จะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกันอีก เป็นการอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลที่ถูกต้องหรือไม่ และถ้าไม่ถูกต้อง เราต้องปฏิบัติอย่างไรคะ 

ตอบ 

รู้สึกว่าเรื่องเจ้ากรรมนายเวรจะเป็นข้อมูลที่แพร่หลาย และนิยมกันมากจริงๆ ขอให้พิจารณาเหตุผลต่อไปนี้นะคะ... 

เวลา เราทำกุศลและทำปัตติทานกุศลนั้น ขอลองให้นึกดู ถึงจิตใจของเราที่มีความอิ่มใจในบุญที่เราทำแล้ว และคิดจะแผ่ไปให้ผู้อื่นได้รับ เราเป็นผู้ให้ก็ตั้งใจที่จะให้ ส่วนผู้รับก็เต็มใจที่จะรับ (เขาต้องอนุโมทนาบุญ ไม่อนุโมทนาก็ไม่ได้รับ) จิตใจของเราที่เป็นไปกับบุญนั้นย่อมมีต่อเนื่องในขณะนั้น.... 
ครั้นแล้วเราไปปรารภถึงเจ้ากรรมนายเวร ใจก็สะดุดเพราะความเกรงกลัวต่อความไม่ดีที่อาจจะพึงมีในอดีต ทำให้กระแสบุญของเราสะดุดหยุดยั้งไป...กลายเป็นอกุศลเกิดแทน.... 

เพราะเหตุนี้ บุคคลจึงไม่สมควรใส่ใจให้ความสำคัญในเรื่องนี้จนเกินไปนัก ทำใจให้อิ่มเอมในบุญ เจริญกุศลอยู่เนืองๆ บุญที่ทำแล้วอยู่เสมอๆนั่นเองจะเป็นปัจจัยให้ผลแห่งกรรมดีในอดีตได้โอกาสส่ง ผล 

อย่ามัวหวั่นไหวในเรื่องเจ้ากรรมนายเวรเลย บางคนกังวลเอามากๆ อกุศลเกิดแทน เลยเป็นบาปไปเสีย แล้วคิดบ่อยๆ อกุศลเกิดบ่อย ใจก็เศร้าหมอง ยิ่งแย่ไปกันใหญ่ ให้สนใจในปัจจุบันจะเกิดประโยชน์...... ปรารภอดีตมีแต่โทษมีแต่ภัย บางคนเอาแต่นึกถึงแต่เรื่องเจ้ากรรมนายเวรนี้จนไม่มีความสุข หวาดหวั่นเอามากๆก็มี อะไรๆก็โทษเอาแต่เจ้ากรรมนายเวรนี่แหละ..ไม่โทษตัวเองเลย 
_________________
เข้าใจเรื่องธรรมะ แบบง่ายๆ