แม่...หญิงยอดคน

กรองวจี เรียงถ้อย ร้อยความรัก
บรรจงถัก คำหวาน ผ่านอักษร
แทน"มาลา มะลิ"สวย...ด้วยบทกลอน
กราบ"มารดร" ด้วยรักมั่น "กตัญญุตา" 

หากค้นหา ความรัก จากทุกภพ
หลอมบรรจบ เป็นรัก ที่มากค่า
"รักของแม่" แม้ล้านคำ พร่ำพรรณนา
มิอาจหา เปรยเปรียบ เทียบทดแทน

ลูกกี่คน... "แม่" เลี้ยง-รัก...ไม่พัก-ผ่อน
ถึงเดือดร้อน...เหนื่อยยาก ลำบากแสน
ให้ลูกอิ่ม...แม้อัตคัด จนขาดแคลน
จะแร้นแค้น...ซูบเพียงกาย...รักไม่จาง

ชีวิตลูก ที่ดำเนิน เดินถูกต้อง
เพราะแม่ประ คับประคอง ไม่เหินห่าง
ยามลูกเดิน หลงทิศ...ผิดเส้นทาง
แม่คือเทียน ส่องสว่าง...กลางดวงใจ

แม่จ๋า...แม่พร่ำสอน...คือพรประเสริฐ

เป็น"พร"เลิศ ผ่องพิสุทธิ์ ดุจแก้วใส
ด้วยไม่มี เคลือบแคลง แฝงเภทภัย
ลูกจดจำ...รำลึกไว้...ใช้เตือนตน

กรองวจี เรียงถ้อย ร้อยความรัก
บรรจงถัก เป็น"สร้อยคำ"...ที่งามล้น
สื่ออักษร กลอน"รัก" จากกมล
บูชา"แม่"..."หญิงยอดคน"...หนึ่งในใจ


Credit : Dong