มุมมองของนักสร้างโอกาส

ขยันมองด้านดีของคนอื่นจะเห็นวิธีเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส

เอาแต่เพ่งโทษชาวบ้านจะติดนิสัยเปลี่ยนโอกาสให้เป็นวิกฤต

ความสามารถในการเห็นวิธีเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส
ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ
คุณจำเป็นต้องฝึกเปลี่ยนโทสะยามประสบวิกฤต
ให้กลายเป็นความคึกคักที่จะแก้ปัญหาให้ลุล่วงอย่างเป็นสุข
หรือสามารถเปลี่ยนการเล็งแลแต่สิ่งที่เสียไป
ให้กลายเป็นนิยมเล็งแลในสิ่งที่ได้มา

มุมมองดีๆมาจากไหน?
เรามองคนอย่างไรโดยมาก
ก็มองเหตุการณ์ทั้งหลายตามนั้น
สังเกตดูเถอะครับ มีพวกชอบเพ่งโทษที่ไหน
ที่เป็นนักแก้ปัญหา นักคลี่คลายเรื่องร้ายให้กลายเป็นดี?
พวกชอบเพ่งโทษคนอื่นนั้น พอเจอปัญหาขึ้นมา
ก็จะมองผลลัพธ์ในแง่ร้ายไว้ก่อน
แล้วก็จะหาคำด่าคนทำผิดไว้ก่อน
ซึ่งอาการเช่นนั้นของจิต
คงไม่เหมาะกับการสร้างอารมณ์บวก
และไม่มีแก่ใจเอาประโยชน์จากความสูญเสียเป็นแน่

ฝึกมองให้เห็นค่าของคนที่คุณไม่เคยเห็นค่า
ฝึกมองแง่ดีของคนที่คุณเกลียด
ฝึกมองรอยยิ้มของศัตรูให้เกิดการแอบชื่นใจ
จะพบว่าพอเวลาผ่านไป
ใจจะสามารถแปรอารมณ์ลบให้กลายเป็นบวกได้อย่างน่าทึ่ง
และฝึกมองคนไว้อย่างไร
ใจก็จะตอบรับกับสถานการณ์ยากๆได้อย่างนั้น
คุณจะกลายเป็น ‘นักสังเกตข้อดี’ ไปโดยไม่รู้ตัว
พอรู้ตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองรู้สึกถึงข้อดี
ของเรื่องแย่ๆที่เกิดขึ้นได้เกือบทุกครั้ง
ต้องใคร่ครวญบ้าง เป็นอัตโนมัติบ้าง

หากหาข้อดีภายนอกไม่พบจริงๆ
อาจลองสำรวจโอกาสที่ภายในดูบ้าง

ของหาย แต่ใจไม่หาย ก็ได้รู้สึกว่าใจเราเป็นใจที่ดีแล้ว
คนหาย แต่ใจไม่หาย ก็รู้สึกว่าใจเป็นที่พึ่งของตัวเองแล้ว
ถ้าใจยังไม่ถึง ก็จะได้เป็นโอกาสพยายามทำให้ถึง
บางทีการได้พบกับใจที่ปล่อยวางอย่างเป็นสุข
อาจเป็นข้อดีที่สุดที่คุณจะพบ
ในท่ามกลางเรื่องร้ายทั้งหลายแหล่ก็ได้

ดังตฤณ
กรกฎาคม ๕๕
เครดิต :Dong